Müslümanların Tarihi
Mekke ve Kureyş Tarihi
(Hz. Peygamber Dönemine Kadar)
(~ MÖ. 60.000) Hz. Âdem ve Kabe’nin İnşası
Kâbe yeryüzündeki ilk mabed olarak Hz. Âdem tarafından yapıldığı rivayet edilir.
(~ MÖ 1800) Hz. İbrahim, Hz. İsmail ve Kabe’nin Yeniden İnşası
Zamanla Kâbe unutuldu. Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail, eski temelleri üzerine Kabe’yi tekrar inşa ettiler ve bir ibadet merkezi haline getirdiler.
Adnan
Adnan’ın Hz. İsmail’e kadar uzanan cedlerinin kırk, yirmi veya on beş kişi olduğu ileri sürülmüştür. Bu ihtilâf Hz. Peygamber zamanında da söz konusu olduğu için Resûlullah kendi nesebinin Adnân’a kadar zikredilmesine izin vermiş, ondan sonrasını ise yasaklamıştır.[1]
[+9 Kişi]
Adnan’dan Kureyş’e kadar 9 kişinin isimi sayılır:
(Adnan) - Mead - Nizar - Mudar - İlyas - Müdrike - Huzeyme - Kinane - Nadr - Malik - (Fihr) [2]
(210-?) Fihr (Kureyş)
Kureyş, Fihr’in lakabıdır. Kabe’nin taşlarını götürmek için gelen Yemenlilere karşı kabilelere liderlik ederek savaşmış ve onları yenmiştir.
[+2 Kişi]
Kureyş’ten Ka’b’a kadar 2 kişinin isimi sayılır:
(Kureyş) - Galib - Lüey - (Ka’b)
Ka'b
Araplar nezdinde nüfuz sahibi olup şöhreti yaygın bir şahsiyet idi. Öyle ki Araplar "Fil Yılı"na kadar onun öldüğü yılı tarih olarak kullanmışlardır. Ka'b cuma günleri bir ibadet icra eder ve hutbe okurdu. Hz. Muhammed'in geleceğini haber veren hutbesi meşhurdur.[3]
Mûrrah
Hz. Peygamber’in soyu Ka’b’ın oğullarından Mûrrah yolu ile devam etti.
Mûrrah’ın diğer kardeşi Adiy, Hz. Ömer’in dedelerindendir.
(373-?) Kilab
Hz. Peygamber’in soyu Mûrrah’ın oğullarından Kilab yolu ile devam etti.
Kilab’ın diğer kardeşi Teym, Hz. Ebubekir’in dedelerindendir.
(400-480) Kusay ve Kureyş Kabilesinin Yerleşik Hayata Geçişi
Kusay’a kadar Kureyş yarı göçebe olarak yaşıyordu. Kusay, Mekke’nin yönetimini ele geçirerek Huzaa kabilesinin hakimiyetine son verdi. Kureyş’in hakimiyetini başlattı.
Kusay'ın gerçekleştirmiş olduğu en önemli yeniliklerden birisi, hakimiyeti eline alır almaz, daha önce Mekke çevresinde dağınık bir şekilde oturan ve yarı göçebe hayatı yaşayan Kureyş kabilesini bir araya toplaması ve Harem bölgesine yerleştirmesidir. O sıralarda Mekke'nin Harem Bölgesinde ev yoktu. Halk gündüzleri buraya gelir, akşamlan evine dönerdi. Kusay bir gece vakti Kureyş'i toplayıp Harem bölgesine yerleştirdi. [4]
Mekke tarıma elverişli olmadığından Kureyş kabilesi ticaretle geçimini temin etmekte, ancak bu ticaret Mekke dışına taşmamaktaydı. Mekke’nin saldırı korkusu bulunmaksızın gelinebilecek ve sığınılabilecek kutsal bir yer (harem) oluşu şehrin bir ticaret merkezi olarak gelişmesine imkân vermişti. [5]
(430-?) Abdi Menaf
Kusay'ın vefatından sonra Kureyş kabilesinin ve Mekke'nin yönetimi onun oğullarına intikal etti. Bu dönemde Abdümenâfın, Kureyş'in reisi olduğunu görüyoruz. [6]
(464-497) Haşim
Abdümenâfın oğulları Hâşim, Abdüşems, Muttalib ve Nevfel olmak üzere dört kardeştir. Mekke’yi uluslararası bir ticaret merkezi haline getirdiler.
Haşim, Hz. Peygamber ve Hz. Ali’nin büyük dedesidir. Abüşems ise Ebu Süfyan, Hz. Osman ve Hz. Muaviye’nin büyük dedesidir.
(497-578) Abdul Muttalib
Haşim’in oğlu, Hz. Peygamberin dedesidir.
Mekke’nin yöneticisiydi ve “Fil Olayı” sırasında Mekke adına Yemen kralı ile görüşmeye giden o oldu.
Hz.Peygamber, annesinin vefat etmesinden sonra onun himayesinde kaldı.
(545-570) Abdullah
Hz. Peygamber’in babasıdır. Hz. Peygamber doğmadan hemen önce, çok genç bir yaşta ticaret için gittiği Medine’de vefat etti. Hakkında çok az bilgi vardır.
Hz. Peygamber’in Dedesi ve Babası
(571) Fil Olayı
Kabe’yi yıkmaya gelen Yemen kralı ve ordusu gerçekleşen bir mucize ile yok edildi. Araplar, bu olayı referans vererek tarih belirtmeye başladılar. Hz. Peygamber bu olaydan 50 gün sonra dünyaya geldi.
(571-632) Hz. Muhammed (s.a.v)
Son peygamber, Mekke’de dünyaya geldi.
Notlar
[1] http://www.islamansiklopedisi.info/dia/ayrmetin.php?idno=010391&idno2=c010466#1
[2] http://www.islamansiklopedisi.info/dia/ayrmetin.php?idno=260442
[3] Emevî - Hâşimî İlişkileri. İbrahim Sarıçam. Türkiye Diyanet Vakfı: 2015
[4] Emevî - Hâşimî İlişkileri. İbrahim Sarıçam. Türkiye Diyanet Vakfı: 2015
[5] Emevî - Hâşimî İlişkileri. İbrahim Sarıçam. Türkiye Diyanet Vakfı: 2015
[6] Emevî - Hâşimî İlişkileri. İbrahim Sarıçam. Türkiye Diyanet Vakfı: 2015
