Hz.Peygamberi evinde ağırlayan Ebu Eyyub el-Ensari ziyaretlerden birini şöyle anlatıyor:

Resulullah’a ve Ebubekir’e yetecek kadar yemek yapıp getirmiştim. 
Resulullah:

- Git bana Ensar’ın (Medineli Müslümanların) ileri gelenlerinden 30 kişi çağır!

 

buyurdu. Evimde, yaptığım yemeye ekleyecek hiçbir şeyim kalmadığı için bu bana çok ağır geldi. Biraz ağırdan aldım. Fakat biraz sonra isteğini tekrarlayınca çağırmak zorunda kaldım. Geldiler ve yemeğe başladılar. Fakat sadece önlerinden bir kısmını yiyebildiler. Bu mucize karşısında, şehadet getirdiler ve bağlılıklarını bildirerek ayrıldılar. Onlar gidince:

- Git bana Ensar’ın ileri gelenlerinden 60 kişi daha çağır!

 

dedi. Vallahi, 60 kişi beni 30 kişiden daha çok korkuttu. Gidip çağırdım, geldiler. Ancak onlar da sadece önlerindeki yemeğin bir kısmını yiyebildiler. Onlar da şehadet getirip bağlılıklarını bildirerek ayrıldılar. Ardından Hz.Peygamber 90 kişi daha çağırmamı istedi. Onları da çağırdım, geldiler. Fakat onlar da önlerindeki yemeğin sadece bir kısmını yiyebildiler. O gün 180 kişi bu yemekten yedi ve hepsi de Ensar’dandı.

 

Buna benzer bir olayı da Medineli Müslüman hanımlardan Ümmü Amir anlatıyor:

Resulullah’ın mescidde akşam namazını kıldığını görünce, evime gidip yufkayla kuru üzüm getirdim.

- Anam babam sana feda olsun, ye!

dedim. Resulullah yanındaki Müslümanlara,

- Yiyiniz! Bismillah!

buyurdu. Kendisi ile birlikte gelenler ve evdekiler ondan yediler. Allah’a yemin ederim ki, gözlerimle gördüm: 40 kişilik topluluk, ne üzümün ne de ekmeğin tamamını yiyebildiler. Yanımdaki kırbada bulunan sudan da içtikten sonra ayrıldılar. Biz daha sonra hastalandıkça, ya da bereket umdukça bu kırbadaki sudan içtik, durduk.