Mekke’deki Müslümanların Medine’ye Hicreti
Medineli Müslümanlarla yapılan anlaşmadan Mekkeli müşrikler de haberdar olmuşlardı. İşkenceler daha da şiddetlendi, Mekke oturulmaz bir hal aldı. Bunun üzerine Müslümanlar, her şeylerini arkalarında bırakarak, bölük bölük Medine’ye göç etmeye başladılar. Çok geçmeden Mekke’de göç etmeye güç yetiremeyenler dışında sadece Hz.Peygamber ve Hz.Ebubekir kalmıştı.

 

Hz.Peygamberin Öldürülme Kararının Verilmesi
Kureyşliler, Müslümanların Medine’ye göç etmelerini engelleyememişlerdi. Hz.Peygamberin Medine’ye gitmesinden ve kendilerine orada savaş açmasından çekinmeye başladılar. Büyük bir toplantı düzenlendi. Toplantıya, Mekkeli müşriklerden görüş ve söz sahibi olup da katılmayan kalmamıştı. Sadece Hz.Peygamberin yakınları olan Haşim oğulları toplantıya çağırılmamıştı. Toplantıya katılanlar 100 kişiden fazlaydı. Tartışmalardan sonra, Ebu Cehil’in önerisi kabul edildi. Ebu Cehil şöyle diyordu:

- Benim görüşüm, içimizdeki her kabileden, güçlü, kuvvetli, soylu ve şerefli birer delikanlı seçelim. Sonra onların her birine keskin birer kılıç verelim. Onlar, hepsi birden, ellerindeki kılıçlarla, tek bir adamın vuruşu gibi vurup onu öldürsünler. Böylece ondan kurtulup rahata kavuşalım. Delikanlılar bunu yapınca, Onun kanı bütün kabilelere dağılmış olur. Kabilesinin ise bütün kabilelerle savaşmaya gücü yetmez, diyet almaya razı olurlar. Biz de onun diyetini öderiz.

Kabilelerden birer delikanlı seçildi ve o gece planın uygulanmasına karar verildi.

 

Hz.Peygamber’in Hicreti
Fakat aynı gün Hz.Peygambere de Medine’ye gitmesi için izin verilecekti. Hz.Ebubekir’in kızı olan ve daha sonra da Hz.Peygamber’in hanımı olacak olan Hz.Aişe o günü şöyle anlatıyor:

Rasulullah’ın, Ebubekir’in evine sabah ya da akşamleyin gelmediği gün olmazdı. Hicrete izin verildiği gün ise, hiç gelmediği bir saat olan öğle vaktinde çıka geldi. Biz evimizde oturuyorduk. İçeri girmek için izin istedi ve içeri girdi:

- Buradan çıkıp, Medine’ye gitmeme, Allah tarafından izin verildi. 
- Ya Resulallah! Benim de Seninle yoldaşlık etmeme izin var mı?
- Evet var!

Babam Ebubekir, sevincinden ağlamaya başladı. Vallahi ben, Ebubekir’in o gün ağladığını görünceye kadar, bir erkeğin sevincinden ağlayacağını bilmiyordum.

 

Hz.Peygamber, Hz.Ali’den, kendisi Mekke’den ayrıldıktan sonra emanetleri sahiplerine teslim etmesini istedi. Mekke’de pek çok kişi, Hz.Peygamberin doğruluğunu ve güvenilirliğini bildikleri için, saklamaya korktukları şeylerini ona teslim etmişlerdi.

- Bu gece benim yatağımda yat uyu! Sana onlardan hoşuna gitmeyecek bir şey erişeceğinden de korkma!

 

Gece olunca, seçilen 12 delikanlı saldırmak için Hz.Peygamberin çıkmasını beklemeye başladılar. Gecenin üçte ikilik kısmı geçmişti ki, Hz.Peygamber dışarı çıktı. Eline bir avuç toprak alarak onların üzerine saçtı ve Yasin suresini okumaya başladı:

• Ya Sin!
• Hikmet dolu Kur’an’a and olsun ki,
• Şüphesiz, sen, gönderilmiş peygamberlerdensin.
• Ve dosdoğru bir yol üzerindesin.
• O Kur’an kudreti her şeye galip olan ve rahmeti her şeyi kuşatan Allah katından indirilmiştir. 
• Babaları uyarılmamış, böylece kendileri de gafil kalmış bir kavmi uyarman için...
• Andolsun ki, azap vaadi onların çoğu üzerine bir hak olmuştur, artık inanmazlar.
• Onların boyunlarına öyle halkalar geçirdik ki, çenelerine kadar dayanır da hakka boyun eğmezler.
• Önlerine bir set, arkalarına da bir sed çekip gözlerini kapattık. Artık görmezler.
• ... 

YaSin 1-9

Aralarından geçerek çıktı ve gitti. Hiçbiri onu göremediler. Hz.Peygamber evinden çıkınca hemen Hz.Ebubekir’in evine geldi. Beraberce Mekke’den ayrıldılar ve Sevr dağındaki mağaraya doğru yola çıktılar.

 

Sabahleyin Hz.Ali yerinden kalktığında, Hz.Peygamberi öldürmek için bekleyenler hemen üzerine yürüdüler. Ama Hz.Peygamber çoktan gitmişti.

 

Sevr Mağarası
Sevr dağı, Mekke’ye 2-3 mil uzaklıkta bir dağdır. Tepesinde bir mağara bulunur. Hz.Peygamber ve Hz.Ebubekir, geceyi mağarada tamamladılar. Müşrikler, sabah olup da onları yerlerinde bulamayınca aramaya koyuldular ve izleri takip ederek mağaranın ağzına kadar geldiler. Hz.Ebubekir’in endişesi son haddine varmıştı:

- Kavmin Seni arayıp duruyor. Vallahi, ben kendim hakkında üzülmüyorum. Fakat sana yapılmasını istemediğim bir şeyin yapılmasını göreceğimden korkuyorum!
- Ey Ebubekir! Korkma! Allah bizimle beraberdir!

 

Onların bu halleri Kur’an-ı Kerimde şu şekilde anlatılıyor:

• Siz Ona yardım etmeseniz de, Allah Ona yardım etmiştir. Kafirler Onu yurdundan çıkardıklarında, mağaradaki iki kişiden biri oldukları halde O, yanındaki dostuna “üzülme” diyordu, “Allah bizimle beraberdir.” Allah böylece Onun üzerine emniyet ve rahmetini indirmiş, sizin görmediğiniz ordularla onu takviye etmiş ve kafirlerin davasını alçaltmıştı. Yüce olan, Allah’ın davasıdır. Allah’ın kudreti her şeye galiptir ve Onun her işi hikmet iledir.

Tevbe 40

Mağaranın ağzına geldiklerinde, önünde iki dağ güvercininin yuva yaptığını gördüler. Bir örümcek de mağaranın kapısına ağ örmüştü. Müşrikler mağaranın kapısına kadar geldikleri halde içeri girmediler, geri dönüp gittiler. Hz.Peygamber ve Hz.Ebubekir üç gece daha mağarada kaldılar. Üçüncü gece, önceden anlaşmış oldukları kılavuzları Abdullah, develerle birlikte yanlarına geldi. Sabaha karşı Medine’ye doğru yola çıktılar.

 

Medine Yolunda
O gün, günün gecesi ve ertesi gün yollarına devam ettiler. Akşama doğru Kudeyd denilen yere vardılar. Bu arada Mekkeli müşrikler, her birinin başına yüz deve ödül koymuşlar, her yerde onları aramaya devam ediyorlardı.

Ümmü Ma'bed ve Ebu Ma'bed'in Müslüman olmaları

Süreka'nın Başına Gelenler

 

Hz.Peygamber ve Hz.Ebubekir yollarına devam ettiler. Öğle vaktine doğru Medine’ye yakın bir köy olan Kuba’ya ulaşarak yolculuklarını tamamladılar.