Anlaşma maddelerinin yazılması bitmek üzereydi ki, Mekke heyetinin başında bulunan Süheyl’in oğlu Ebu Cendel, ayağında zincirlerle çıka geldi. Müslüman olmuş, bu yüzden de zincire vurulmuş fakat kaçmayı başararak Müslümanlara sığınmak için gelmişti. Süheyl oğlunun geldiğini görünce hemen ona doğru koştu. Elindeki ağaç dalını yüzüne çarptı. Sonra da Hz.Peygambere dönerek,

- İşte ey Muhammed! Anlaşma gereğince geri çevireceğin kişilerin ilki!
- Biz barış anlaşmasını henüz imzalamadık!
- Aramızdaki anlaşma maddeleri, kararlaşırılmış ve tamamlanmıştır.
- Onu benim için anlaşma maddelerinin dışında tut!
- Onu asla anlaşma dışında tutmam ve sana bırakmam!

 

Süheyl, oğlu Ebu Cendel’i çeke çeke Kureyşlilerin yanına götürdü. Götürülürken Ebu Cendel,

- Ey Müslüman topluluğu! Müslüman olarak yanınıza geldiğim halde, beni müşriklere geri mi veriyorsunuz? Uğradığım işkenceleri görmüyor musunuz? Bana işkence yapsınlar, dinimden döndürsünler diye mi geri çeviriyorsunuz?

 

diye feryad ediyordu. Müslümanlardan bazıları bu sözlere dayanamayarak ağlamaya başladılar. Hz.Peygamber Ebu Cendel’in yanına geldi:

- Ey Ebu Cendel! Şu kavminle aramızda anlaşma imzalandı. Biraz daha sabret ve karşılığını Allah’tan iste! Hiç şüphesiz, Allah senin ve senin durumunda bulunan zayıf Müslümanlar için bir genişlik ve çıkar yol yaratacaktır!

 

Hz.Peygamber, Süheyl’e bir kere daha oğlunu bağışlaması için ricada bulunduysa da olumlu cevap alamadı. Fakat Sühehl’in yanında bulunan heyet üyelerinden bazıları, Ebu Cendel’e işkence yapılmayacağına dair Hz.Peygambere söz verdiler. Heyet Mekke’ye geri döndü.