Dua ve Yardım   

Hz.Peygamber, Kureyş Müşriklerinin zırhlar içinde ve silahlanmış yığınlar halinde akıp geldiklerini görünce:

- Allah’ım! İşte Kureyş müşrikleri, olanca kibir ve gururları, olanca büyüklenmeleri ve övünmeleriyle geliyorlar. Sana meydan okuyor ve peygamberini yalanlıyorlar. Allah’ım bana yapmış olduğun yardım vaadini yerine getir! Allah’ım! Onları sabahleyin helak et! Sen verdiğin sözden caymazsın!

 

diyerek dua etti. Safları düzenledikten sonra kendisi için hazırlanan yerine döndü ve içeri girdi. Yanında Hz.Ebubekir’den başka kimse yoktu. Yeniden,

- Allah’ım! Bu gün sen bu İslam topluluğunu helak edersen, artık sana hiç ibadet olunmaz!

 

demeye ve yalvarmaya başladı. Omuzlarından elbisesi kayıp düştü. O sırada Hz.Peygamberi hafif bir uyku hali aldı, sonra kendine geldi:

- Müjde ey Ebu Bekir! Allah’ın yardımı geldi. İşte şu Cebrail’dir. Kum tepeleri üzerinde, atının dizginini tutmuş, emir bekliyor!

 

dedi. Sonra zırhını giyindi.

• Yakında o topluluk bozguna uğrayacak ve arkalarına dönüp kaçacaklar!

Kamer 45

ayetini okuyarak çadırından çıktı.

Hz.Ömer der ki:

Bu ayet Mekke’de indirildiği zaman kendi kendime,

- Acaba hangi topluluk bozguna uğratılacak ve kimler galip gelecek?

demiştim. Bedir günü gelip de, Rasulullah’ın, zırhını giymiş olarak bu ayeti okuduğunu görünce anladım ki, Yüce Allah, meğer Kureyş müşriklerini bozguna uğratacakmış.