Huneyn savaşında düşman saflarında yer alan Süveyd bin Amir’e kalplerine düşen korku hakkında sorulduğunda, eline çakıl taşları alır, onu bir tasın içine atarak sesler çıkarır ve

- İşte içimizde böyle sesler çınladığını duyuyorduk.

derdi.

 

Yine daha sonra Müslüman olan Havazinlerin anlattıklarına göre, birden bire bozguna uğramışlar, arkalarına döndükçe Müslümanlar tarafından takip edildiklerini görmüşler, kaçabilenler soluğu ancak yurtlarında alabilmişlerdir.

 

Haris bin Bedel de, Hz.Peygamber yerden bir avuç toprak alıp yüzlerine atınca bozguna uğradıklarını, her ağaç ve taşı arkalarından gelen bir süvari sandıklarını söyler.

 

Hz.Abbas da o gün şahit olduklarını şöyle anlatır:

Savaş aynı şiddette devam edip dururken, vallahi, Resulullah'ın çakıl toprağı onlara atmasından sonra güçlerinin azaldığını, işlerin tersine döndüğünü gördüm. Nihayet, Allah onları bozguna uğrattı. Resulullahın, katırını tepip onları takip ettiğini hala gözlerimle görür gibiyim.