Hz.Peygamber, hicretin 11. yılında, bir pazartesi günü, Rumlarla savaşmak üzere hazırlıkların yapılması emrini verdi. Ertesi gün Üsame bin Zeyd’i yanına çağırttı:

- Ey Üsame! Şam’a, babanın öldürüldüğü yere kadar, Allah’ın ismi ve bereketi ile git! Seni bu orduya başkumandan yaptım. Onların üzerine aniden var, üzerlerine şimşek gibi saldır. Giderken de hızlı git! Haberin önüne geç! Allah seni muzaffer kılarsa, onların arasında fazla kalma!

 

Çarşamba günü, Hz.Peygamberin ateşi başladı. Perşembe günü biraz iyileşip, ordu için kendi eliyle sancak bağladı. Üsame’ye,

- Ey Üsame! Allah yolunda, Allah’ın adıyla savaşa çık! Allah’ı inkar edenlerle çarpış! Ama ahde vefasızlık etmeyin. Küçük çocukları ve kadınları öldürmeyin. Düşmanla karşılaşmayı istemeyin...Onlar sizle karşılaşırlarsa, gürültü çıkarıp bağıracaklardır. O zaman siz, sükunetinizi ve ağırbaşlılığınızı koruyun ve susun. “Ey Allahım! Biz senin kullarınız. Onlar da senin kulların. Bizim perçemlerimiz de onların perçemleri de Senin elindedir. Onları ancak Sen yenersin!” deyin. İyi bilin ki, Cennet kılıçların parıltısı altındadır!

 

Üsame, daha 20’sine girmemiş bir gençti. Onun ordu komutanlığa atanması, ordunun içindeki bazı ileri gelenler tarafından hoş karşılanmadı. Hz.Ömer, ordu içindeki bu durumu ve söylenen sözleri Hz.Peygambere iletti. Hz.Peygamber son derece kızdı. Cumartesi günü, başına bir sarık sarmış olduğu halde Müslümanlara hitap etmek üzere çıktı. Allah’a hamd eddikten sonra:

- Ey insanlar! Üsame’yi kumandan yapışım hakkında bazılarınızdan bana erişen sözler de nedir? Vallahi, siz şimdi Üsame’nin komutanlığına nasıl itiraz ediyorsanız, babasının komutanlığına da öyle itiraz etmiştiniz. Vallahi, o komutanlığa nasıl layık ve benim için insanların en sevgilisi idiyse, oğlu da öyle layıktır ve benim için insanların en sevgililerindendir. İkisi de her iyiliğe layıktır. Size bunu tavsiye ediyorum.

 

dedikten sonra indi ve evine girdi. Savaşa gidecek olan Müslümanlar gelerek Hz.Peygamber ile vedalaştılar.

Pazar günü, Üsame ordu karargahından geldi. Hz.Peygamberin hastalığı iyice ağırlaşmıştı. Üsame ağlayarak yanına girdi. Eğilip, Hz.Peygamberi öptü. Hz.Peygamber konuşamıyordu. Ellerini semaya kaldırıp Üsame’nin üzerine indirdi. Üsame, kendisine dua edildiğini anladı. Orduya hareket izini verildi. Son hazırlıklar yapılıp ordu harekete hazır hale getirildi. Ama hareket edemedi. Hz.Peygamberin vefat haberi gelmişti.